Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009
Τρίτη 14 Ιουλίου 2009
Η Υβρεοπομπή - Φοίβος
Και ένα κομμάτι στον ένδοξο στρατόν μας του ενδόξου λαού μας που έχει ενδόξους προγόνους και ενδοξότερον μέλλον!
Ανήκω κι εγώ στη σωρεία των ανθρώπων
που βλέπουν το στρατό σαν κάτι άχρηστο εντελώς
και ωστόσο διδάχτηκα και επηρεάστηκα
απ’ το τάγμα το ανέστιο των υβριστών
Υπάρχει μία σκοτεινή κοιτίδα στο Έθνος
που δύναται λεοντόκαρδα ν’ αντιπαρατεθεί
στους έξωθεν κίνδυνους, σε Φράγκους κι Αγαρηνούς
και αυτή είναι η ελληνική υβρεοποιία
Φαντάσου μια στιγμή, μιαν ολονύχτια παρέλαση
να σχίζει όλη την Εγνατία οδό
και αντί για ονόματα, διαιρέσεις σε σώματα
να ’ναι συντεταγμένη με αυτό τον τρόπο
Τα μουνιά καπέλα, οι πάρε τ’ αρχίδια μου
οι την Παναχαϊκή μου και τα χεζοβολιά
να ακολουθούν τα παινεμένα μουνόπανα
του κώλου τα εννιάμερα κι οι γάμησέ τα
Ακόμα πιο μπροστά να είναι οι μαλακοκάβληδες
οι φτωχομπινέδες κι οι πουτάνας γιοι
με τύμπανα πιο κει οι ηρωικοί κλαπαρχίδηδες
τα μαλακιστήρια κι οι κλασομπανιέρες
Τα κωλοτρυπίδια να βαράνε τις σάλπιγγες
και τα μυγοχέσματα να δίνουν εντολές
να ρυθμίζουν με σφυρίχτρα το εν-δυο οι μικροτσούτσουνοι
το πόδι να βαράνε οι το στανιό μου μέσα
Να υπάρχει ένα μεσαίο μέρος με ύβρεις κοινότοπες
οι άντε και γαμήσου οι παλιοπούστη και λοιπά
και αντί για ιερατείο να προπορεύονται οι βλάσφημοι
που αυτά που λεν’ δεν είναι για να τ’ αναφέρω
Τέλος μπροστά μπροστά κι εν είδει παραστάτη
αγκαλιά η πουτάνα και το γαμώ τα παιδιά
και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
ν’ ανοίγει την πομπή ο εθνικός μα-λα-κάς..
Απόψε που σου γράφω μπαίνω στον μήνα τον ένατο
στο θάλαμο το ημίφως μου σκεπάζει την ψυχή
Σε θέλω, σε σκέφτομαι κι απλώς ονειρεύομαι
σε σένα να τελειώνει αυτός ο κάτω κόσμος
Εγώ που δε βρίζω, που αυτοπεριορίζομαι
που ψάχνω μες τη γλώσσα μιαν αρχαία πηγή
Δυο χρόνια απ’ το χρόνο μου αφήνω τον κόσμο μου
και ζω στο πίσω μέρος της δημιουργίας
Πληγές, βωμολοχίες κι αλληλοταπεινώσεις
κάτω απ’ τη μπότα ενός επινοημένου διοικητή
Κι εγώ ο αόρατος στην βάση του δόρατος
να κλαίω και να γελάω με την πομπή της ύβρης
Τα μουνιά καπέλα...
Και μια παρατήρηση - αν και έχω υπηρετήσει στον στρατό θεωρώ πως πρέπει να καταργηθεί τελείως και να αντικατασταθεί με επαγγελματίες.
Ανήκω κι εγώ στη σωρεία των ανθρώπων
που βλέπουν το στρατό σαν κάτι άχρηστο εντελώς
και ωστόσο διδάχτηκα και επηρεάστηκα
απ’ το τάγμα το ανέστιο των υβριστών
Υπάρχει μία σκοτεινή κοιτίδα στο Έθνος
που δύναται λεοντόκαρδα ν’ αντιπαρατεθεί
στους έξωθεν κίνδυνους, σε Φράγκους κι Αγαρηνούς
και αυτή είναι η ελληνική υβρεοποιία
Φαντάσου μια στιγμή, μιαν ολονύχτια παρέλαση
να σχίζει όλη την Εγνατία οδό
και αντί για ονόματα, διαιρέσεις σε σώματα
να ’ναι συντεταγμένη με αυτό τον τρόπο
Τα μουνιά καπέλα, οι πάρε τ’ αρχίδια μου
οι την Παναχαϊκή μου και τα χεζοβολιά
να ακολουθούν τα παινεμένα μουνόπανα
του κώλου τα εννιάμερα κι οι γάμησέ τα
Ακόμα πιο μπροστά να είναι οι μαλακοκάβληδες
οι φτωχομπινέδες κι οι πουτάνας γιοι
με τύμπανα πιο κει οι ηρωικοί κλαπαρχίδηδες
τα μαλακιστήρια κι οι κλασομπανιέρες
Τα κωλοτρυπίδια να βαράνε τις σάλπιγγες
και τα μυγοχέσματα να δίνουν εντολές
να ρυθμίζουν με σφυρίχτρα το εν-δυο οι μικροτσούτσουνοι
το πόδι να βαράνε οι το στανιό μου μέσα
Να υπάρχει ένα μεσαίο μέρος με ύβρεις κοινότοπες
οι άντε και γαμήσου οι παλιοπούστη και λοιπά
και αντί για ιερατείο να προπορεύονται οι βλάσφημοι
που αυτά που λεν’ δεν είναι για να τ’ αναφέρω
Τέλος μπροστά μπροστά κι εν είδει παραστάτη
αγκαλιά η πουτάνα και το γαμώ τα παιδιά
και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
ν’ ανοίγει την πομπή ο εθνικός μα-λα-κάς..
Απόψε που σου γράφω μπαίνω στον μήνα τον ένατο
στο θάλαμο το ημίφως μου σκεπάζει την ψυχή
Σε θέλω, σε σκέφτομαι κι απλώς ονειρεύομαι
σε σένα να τελειώνει αυτός ο κάτω κόσμος
Εγώ που δε βρίζω, που αυτοπεριορίζομαι
που ψάχνω μες τη γλώσσα μιαν αρχαία πηγή
Δυο χρόνια απ’ το χρόνο μου αφήνω τον κόσμο μου
και ζω στο πίσω μέρος της δημιουργίας
Πληγές, βωμολοχίες κι αλληλοταπεινώσεις
κάτω απ’ τη μπότα ενός επινοημένου διοικητή
Κι εγώ ο αόρατος στην βάση του δόρατος
να κλαίω και να γελάω με την πομπή της ύβρης
Τα μουνιά καπέλα...
Και μια παρατήρηση - αν και έχω υπηρετήσει στον στρατό θεωρώ πως πρέπει να καταργηθεί τελείως και να αντικατασταθεί με επαγγελματίες.
Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009
Άννα Γούλα - Γαλάζιο και λευκό
Ένας εθνικο-πατριωτικός ύμνος αφιερωμένος εις τας ένδοξας πατρίδας μας, αι οποία εγέννησεν τον παγκόσμιον πολιτισμόν και την σημερινήν εποχήν οι σύγχρονοι νεοέλληναι καμαρώνουν δια την ένδοξη φλέβα αίματος που κυλάει εις τα φλέβας των. Φτου σας! (να μη σας αμασκάνω)
Και με την βοηθεία της ομάδος Ε ευχόμεθα να αποκτήσουμε ξανά την Πόλη, το Κάιρο και την Ζουαζιλάνδη! Ο θεός είναι μεγάλος!
Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009
Jesus and da Lazarus miracle!
Είναι ο Χριστός έξω από το τάφο του Λαζάρου.. μαζεμένος κόσμος....έτοιμοι να παρακολουθήσουν το θαύμα...
κάνει ο Ιησούς: "Λάζαρε δεύρω εξω!"...
τίποτα....
ο κόσμος αρχίζει και παραξενεύεται
"Λάζαρε δεύρω έξω!!"...
πάλι τίποτα...
ο κόσμος έχει αρχίσει τα μουρμουρητά...
"Λάζαρε δευρω έξω!!!!"....
πάλι τίποτα...
ο κόσμος αρχίζει να φεύγει... ακούγονται και κάτι σφυρίγματα..
οπότε νευρίαζει ο Ιησούς και μπαίνει μέσα στον τάφο... μετά από ένα λεπτό βγαίνει και λέει στο κόσμο που περίμενε...
"Ρε σεις, αυτός έχει πεθάνει!!!"
κάνει ο Ιησούς: "Λάζαρε δεύρω εξω!"...
τίποτα....
ο κόσμος αρχίζει και παραξενεύεται
"Λάζαρε δεύρω έξω!!"...
πάλι τίποτα...
ο κόσμος έχει αρχίσει τα μουρμουρητά...
"Λάζαρε δευρω έξω!!!!"....
πάλι τίποτα...
ο κόσμος αρχίζει να φεύγει... ακούγονται και κάτι σφυρίγματα..
οπότε νευρίαζει ο Ιησούς και μπαίνει μέσα στον τάφο... μετά από ένα λεπτό βγαίνει και λέει στο κόσμο που περίμενε...
"Ρε σεις, αυτός έχει πεθάνει!!!"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)